بر اساس تحقیقات منتشر شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا، افراد اغلب لذتِ تنها بودن و صرف زمان با افکارشان، بدون اینکه چیزی حواسشان را پرت کند، دست کم می گیرند.

بر اساس مطالعات انجام شده، انسان ها توانایی شگفت انگیزی برای غوطه ور شدن در افکار خود دارند و تحقیقات نشان می دهد که درک جذابیت این موضوع برای بعضی از افراد دشوار است، برای همین به جای اینکه لحظات خود را برای تامل و تخیل در زندگی روزمره بگذارند، با سایر وسایل خودشان را سرگرم و حواس خود را پرت می کنند.

در یک سلسله آزمایش با مجموع 259 شرکت‌کننده، محققان پیش‌بینی‌های افراد در مورد این که چقدر از تنها نشستن و فکر کردن لذت می‌برند را با تجربه واقعی آنها از انجام این کار مقایسه کردند. در آزمایش اول، از افراد خواسته شد تا پیش‌بینی کنند که چقدر از تنها نشستن به مدت بیست دقیقه با افکار خود لذت می‌برند، بدون اینکه اجازه دهند انجام کاری مانند کتاب خواندن، راه رفتن یا نگاه کردن به تلفن همراه، مزاحمشان شود. سپس، شرکت کنندگان گزارش دادند که چه میزان از انجام آن کار لذت برده اند.

محققان دریافتند که افراد بیشتر از آنچه پیش‌بینی می‌کردند، از گذراندن وقت با افکارشان لذت ‌بردند. این امر در تمام آزمایش ها صادق بود. شرکت کنندگان در اتاقی خلوت و یا در فضایی کوچک و بدون تحریک بصری می نشستند و تغییرات خود را در مدت زمان آزمایش که از سه تا بیست دقیقه به طول می انجامید، گزارش می دادند. در یکی از آزمایشات نیز از افراد خواسته شده بود که در وسط آزمایش، میزان لذت خود را گزارش دهند. در همه موارد، شرکت کنندگان از فکر کردن در خلوت، بیش از آنچه انتظار داشتند، لذت برده بودند.

در آزمایش دیگری، محققان پیش‌بینی‌های گروهی از شرکت‌کنندگان در مورد اینکه چقدر از فکر کردن در خلوت لذت می‌برند را با پیش‌بینی‌های گروهی دیگر در مورد اینکه چقدر از خواندن خبرها در اینترنت لذت می‌برند، مقایسه کردند. مجددا، محققان دریافتند که افراد، لذت فکر کردن را دست کم می گیرند. گروهی که از تفکرات خود لذت برده بودند، تصور می کردند گروهی که اخبار را دنبال می کنند، لذت بالاتری را تجربه می کنند، در صورتی که میزان لذت هر دو گروه یکسان گزارش شد.

به گفته محققین، این نتایج به ویژه در دوران مدرن با حجم بالای اطلاعات و دلایل زیاد برای حواس پرتی، اهمیت پیدا می کند، زیرا در این عصر «کُشتن زمان» بسیار آسان است. افراد حین تردد در مسیر کار با اتوبوس، به جای اینکه در افکار خود غوطه ور شوند، تلفن همراه خود را چک می کنند، زیرا پیش‌بینی آنها این گونه است که فکر کردن را خسته‌کننده می دانستند. با این حال، اگر این پیش‌بینی نادرست باشد، افراد این فرصت را از دست می‌دهند که بدون اتکا به محرک‌های بیرونی، با خودشان در تعامل مثبت باشند.»

به گفته محققان، این فرصت از دست رفته هزینه زیادی برای افراد دارد زیرا مطالعات نشان داده که صرف وقت برای غوطه ور شدن در خلوت ذهنی مزایایی دارد، مثلا در حل مشکلات به آنها کمک می کند، خلاقیت آنها را افزایش داده و حتی به آنها کمک می کند تا معنای زندگی خود را پیدا کنند. افراد با اجتناب فعالانه از فعالیت های فکری ممکن است این مزایای مهم را از دست بدهند.

نکته قابل توجه این است که شرکت کنندگان، فکر کردن را به عنوان یک کار بسیار لذت بخش ارزیابی نکردند، بلکه صرفا از آن چیزی که فکر می کردند، برایشان لذت بخش تر بود. به طور متوسط، سطح لذت شرکت کنندگان در مقیاس 7 درجه ای حدود 3 تا 4 بود. مهم است در نظر داشته باشید کدام تفکر لذت بخش تر و انگیزه بخش تر است. زیرا برخی از افراد مستعد چرخه معیوب افکار منفی هستند.