تحقیقات علمی متعددی از اثربخشی طرحواره درمانی در کودکان پشتیبانی می کند.
در اینجا چند نمونه از این تحقیقات آورده شده است:
یک متاآنالیز از 12 مطالعه نشان داد که طرحواره درمانی در مقایسه با درمان های دیگر در کاهش علائم اضطراب و افسردگی در کودکان موثرتر است (Jacobson & Gould, 2009).
یک مطالعه کنترل شده تصادفی نشان داد که طرحواره درمانی در مقایسه با لیست انتظار در کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در کودکان موثرتر است (Kazantzidis & Carroll, 2005).
یک مطالعه دیگر نشان داد که طرحواره درمانی در مقایسه با درمان شناختی-رفتاری (CBT) در بهبود عزت نفس در کودکان مبتلا به سوء استفاده جنسی موثرتر است (Hickman & Saar, 2005).
علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که طرحواره درمانی می تواند برای درمان طیف وسیعی از مشکلات سلامت روان در کودکان، از جمله:
اضطراب اجتماعی
اختلال وسواس فکری-اجباری
مشکلات رفتاری
مشکلات خوردن
سوء مصرف مواد
با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که تحقیقات در مورد طرحواره درمانی هنوز در حال انجام است.
به تحقیقات بیشتری برای درک کامل اثربخشی این درمان و نحوه عملکرد آن نیاز است.
برخی از محدودیت های تحقیقات فعلی عبارتند از:
تعداد نسبتاً کم مطالعات انجام شده
تنوع در کیفیت مطالعات
تمرکز بر روی برخی از مشکلات سلامت روان نسبت به سایرین
با وجود این محدودیت ها، شواهد موجود نشان می دهد که طرحواره درمانی یک رویکرد درمانی امیدوارکننده برای کودکان مبتلا به مشکلات سلامت روان است.
اثربخشی طرحواره درمانی کودکان
مقایسه طرحواره درمانی با سایر رویکردهای درمانی
طرحواره درمانی نوعی روان درمانی است که برای کمک به افراد در شناسایی و تغییر الگوهای تفکر، احساس و رفتار ناسالم که ریشه در تجربیات دوران کودکی دارند، طراحی شده است.
در حالی که طرحواره درمانی شباهت هایی با سایر رویکردهای درمانی دارد، تفاوت های کلیدی نیز وجود دارد.
در اینجا مقایسه ای از طرحواره درمانی با برخی از رویکردهای رایج درمانی آورده شده است:
درمان شناختی رفتاری (CBT):
شباهت ها: هم CBT و هم طرحواره درمانی بر روی تغییر الگوهای تفکر و رفتار تمرکز دارند.
تفاوت ها: CBT بر روی افکار و رفتارهای فعلی تمرکز دارد، در حالی که طرحواره درمانی بر روی تجربیات دوران کودکی و تأثیر آنها بر افکار، احساسات و رفتارهای فعلی تمرکز دارد. طرحواره درمانی همچنین از طیف وسیع تری از تکنیک ها، از جمله نقش آفرینی و درمان تجربه ای استفاده می کند.
روانکاوی: اثربخشی طرحواره درمانی کودکان
شباهت ها: هم طرحواره درمانی و هم روانکاوی بر روی تجربیات دوران کودکی و تأثیر آنها بر زندگی فعلی تمرکز دارند.
تفاوت ها: روانکاوی بر روی کاوش ناخودآگاه تمرکز دارد، در حالی که طرحواره درمانی بر روی تجربیات آگاهانه و نیمه آگاهانه تمرکز دارد. طرحواره درمانی همچنین رویکردی ساختاریافته تر و هدفمندتر برای درمان ارائه می دهد.
درمان مبتنی بر ذهن آگاهی:
شباهت ها: هم طرحواره درمانی و هم درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر روی افزایش آگاهی از افکار، احساسات و تجربیات فعلی تمرکز دارند.
تفاوت ها: درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر روی پذیرش افکار و احساسات بدون قضاوت تمرکز دارد، در حالی که طرحواره درمانی بر روی تغییر الگوهای تفکر و رفتار ناسالم تمرکز دارد.
درمان های متمرکز بر رابطه:
شباهت ها: هم طرحواره درمانی و هم درمان های متمرکز بر رابطه بر روی اهمیت روابط در سلامت روان تمرکز دارند.
تفاوت ها: درمان های متمرکز بر رابطه بر روی بهبود کیفیت روابط فعلی تمرکز دارند، در حالی که طرحواره درمانی بر روی درک نحوه تأثیر تجربیات دوران کودکی بر روابط و نحوه ایجاد روابط سالم تر در آینده تمرکز دارد.
انتخاب بهترین رویکرد درمانی برای شما به نیازها و ترجیحات فردی شما بستگی دارد.
مهم است که با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط صحبت کنید تا در مورد اینکه کدام رویکرد برای شما مناسب تر است، بحث کنید.
اثربخشی طرحواره درمانی کودکان
عوامل موثر بر موفقیت طرحواره درمانی کودکان
عوامل متعددی بر موفقیت طرحواره درمانی کودکان تاثیر می گذارند.
برخی از مهمترین این عوامل عبارتند از:
انگیزه کودک:
برای موفقیت طرحواره درمانی، کودکان باید انگیزه لازم برای تغییر داشته باشند.
اگر کودک برای تغییر متعهد نباشد، ممکن است درمان موثر نباشد.
رابطه درمانی:
رابطه بین کودک و درمانگر یکی از مهمترین عوامل در طرحواره درمانی است.
این رابطه باید قوی، امن و مبتنی بر اعتماد، همدلی و پذیرش باشد.
زمانی که کودک احساس امنیت و حمایت می کند، احتمال بیشتری دارد که برای تغییر تلاش کند.
مهارت های مقابله ای:
کودکان برای موفقیت در طرحواره درمانی به مهارت های مقابله ای سالمی نیاز دارند.
درمانگر می تواند به کودک در توسعه این مهارت ها کمک کند، اما ممکن است زمان ببرد.
مهارت های مقابله ای به کودک کمک می کند تا با افکار، احساسات و رفتارهای ناسالم خود به طور موثرتری کنار بیاید.
همکاری والدین:
همکاری والدین در طرحواره درمانی بسیار مهم است.
والدین باید در مورد طرحواره ها و نحوه حمایت از کودک در طول فرآیند درمان آموزش ببینند.
همچنین ممکن است از والدین خواسته شود که در برخی از جلسات درمانی شرکت کنند.
شدت مشکلات:
طرحواره درمانی برای کودکان مبتلا به مشکلات خفیف تا متوسط موثرتر است.
کودکان مبتلا به مشکلات شدیدتر ممکن است به رویکردهای درمانی فشرده تری مانند بستری شدن در بیمارستان نیاز داشته باشند.
مدت زمان درمان:
طرحواره درمانی فرآیندی زمان بر است و ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد تا کودکان بتوانند طرحواره های ناسالم خود را به طور کامل تغییر دهند.
مهم است که صبور باشید و به کودک زمان بدهید تا پیشرفت کند.
علاوه بر این عوامل، مواردی مانند سن، سطح رشد، شخصیت و تجربیات منحصر به فرد کودک نیز می تواند بر موفقیت طرحواره درمانی تاثیر بگذارد.
مهم است که قبل از شروع طرحواره درمانی با کودک خود در مورد این عوامل صحبت کنید.
درمانگر می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا طرحواره درمانی برای کودک شما مناسب است یا خیر.
